- element tnący. Noże powinny być zawsze dobrze naostrzone. Swoiste ich wyprofilowanie służy ułatwieniu pracy kosiarką; na przykład noże „koronowe” mają zęby, dzięki którym świetnie rozdrabniają trawę, a przy tym wytwarzają silny strumień powietrza, co ułatwia jej zbieranie. Z kolei nóż łopatkowy wytwarza w aerodynamicznej obudowie bardzo mocny strumień powietrza, który unosi trawę przed skoszeniem, a następnie z dużą siłą wdmuchuje ścięte źdźbła do kosza.
- sprzęgło noży. Umożliwia natychmiastowe zatrzymanie elementów tnących bez konieczności wyłączania silnika. To rozwiązanie potrzebne, gdy chcemy przemieścić kosiarkę, przejechać przez nawierzchnię lub opróżnić zbiornik na trawę.
- regulację wysokości koszenia. Zależnie od wybranego modelu kosiarki wysokość, na jakiej znajduje się element tnący, może być zmieniana stopniowo albo płynnie, osobno na każdym kole, na obu osiach oddzielnie lub – co jest wygodne i szybkie – jedną dźwignią reguluje się cały mechanizm. Zakres wysokości koszenia wynosi od 10 do 108 mm.
- zmianę trybu pracy. W niektórych kosiarkach elektrycznych i spalinowych można – przy pomocy dźwigni bądź instalując specjalną wkładkę – ustawić wybrany sposób koszenia: z wyrzutem bocznym, zbieraniem pokosu do kosza albo mulczowaniem.
- kosz na trawę. Pojemnik im jest większy, tym rzadziej trzeba go opróżniać, ale praca z dużym napełnionym koszem jest trudniejsza. Mocowanie kosza powinno zapewniać możliwość wprawnego zdjęcia, opróżnienia i ponownego jego założenia. Warto też wybrać rodzaj ze wskaźnikiem napełnienia kosza. Pojemnik może być zrobiony z tworzywa sztucznego lub tkaniny. Ważne, aby ilość wydostających się z niego kurzu i pyłu była jak najmniejsza.
- obudowę. Ta może być ze stali, z aluminium lub mocnego tworzywa sztucznego. Dobrze, jeśli jest kompaktowa, bo im więcej składa się na nią elementów, tym więcej jest możliwości uszkodzenia. Kształt obudowy wpływa na wygodę koszenia, na przykład obudowa w formie klina ułatwia pracę między potencjalnymi przeszkodami.
- koła. Mają średnicę od 18 do 33 cm. Wykonane mogą być z tworzywa, ze stali lub z aluminium. Niektóre modele mają tylne koła większe od przednich, co jest szczególnie pomocne, gdy trawnik jest założony na nierównym terenie. Gdy koła są osadzone na łożyskach, kosiarkę lżej się prowadzi. Dobrą przyczepność urządzenia do podłoża zapewni dobrze wyprofilowany bieżnik opon. Z opisu niektórych kosiarek wynika, że ich koła nie pozostawiają podczas pracy nieestetycznych śladów na trawniku.
- uchwyt. Zwykle to pałąk połączony z kosiarką w dwóch punktach, ale występują też modele, w których ma on kształt pętli i łączy się z obudową w jednym miejscu. Najlepiej, gdy jest wyprofilowany ergonomicznie i można regulować jego długość do wzrostu osoby koszącej, tak by użytkownik jak najmniej odczuwał niewygody pracy. Rączka powinna mieć miękką okładzinę. Przed dokonaniem zakupu warto też sprawdzić, czy dźwignie sterujące są wygodnie rozmieszczone. Dźwignia włącznika na całej szerokości uchwytu ułatwia prowadzenie kosiarki zarówno prawą, jak i lewą ręką. To pozwala na płynne regulowanie prędkości jazdy na terenie nierównym, wokół przeszkód oraz w pobliżu murków i żywopłotów i. Wiele kosiarek ma składany uchwyt, co ułatwia ich transport i przechowywanie. Są też takie, w których kosz na trawę można opróżnić dopiero po ustawieniu uchwytu w pozycji spoczynku.
Pielęgnacja murawy
Z tego, o jaki trawnik dbamy, wynika częstotliwość koszenia, a więc i wybór urządzenia do koszenia. Trawnik ozdobny, który tworzy gładki i niski dywan, wymaga koszenia przynajmniej raz w tygodniu. Jeśli jest nieduży, wybierzmy kosiarkę bębnową. Przy pielęgnacji trawników często koszonych, gdy pokos jest krótki, sprawdzi się kosiarka mulczująca, która miele trawę i rozrzuca jej kawałki po trawniku, dzięki czemu gleba zostaje wzbogacone porcją materii organicznej.
Trawnik użytkowy, rekreacyjny, często deptany, można kosić rzadziej. Przydatna tu będzie kosiarka zbierająca pokos do kosza. W ofercie są też urządzenia , które można ustawiać tak, że część skoszonej trawy pozostaje jako ściółka na trawniku, a reszta zostaje zebrana. Jeżeli na trawniku znajduje się dużo przeszkód, które trzeba omijać w trakcie koszenia, wygodniej będzie pracować kosiarką ze skrętnymi kołami. Trawnik na działkach leśnych i podmiejskich o charakterze naturalnym często wygląda jak łąka kwietna. Wystarczy go kosić tylko kilka razy w sezonie. Urządzenie koszące musi mieć dużą moc, by poradzić sobie z chwastami wdzierającymi się na trawnik z lasu lub okolicznych pól i łąk. Warto mieć wykaszarkę, która poradzi sobie z odrostami ofensywnych krzewów. Nie korzysta się tu z kosza. Pokos należy pozostawić na murawie, a po zakończeniu koszenia – zgrabić.
Do innych zadań
Podkaszarki (wykaszarki). Sprawdzą się w miejscach bardzo zaniedbanych oraz tych niedostępnych dla kosiarki: między krzewami, przeszkodami, na zboczach. Głowice tnące są osadzone na trzonkach o regulowanej długości, można je więc dopasować do wzrostu operatora. Elementem tnącym jest pojedyncza lub podwójna żyłka, a w modelach przeznaczonych do wycinania zarośli – noże albo tarcza. Średnica koszenia to 20-40 cm. Najlżejsze (do 3 kg) są podkaszarki elektryczne – na akumulator lub prąd sieciowy. Na działce rozległej i rzadko koszonej, zarastającej zdrewniałymi pędami, przyda się ciężka wykaszarka z silnikiem elektrycznym albo kosa spalinowa o mocy 1- 3,2 KM.
Nożyce akumulatorowe. To lekkie urządzenie przeznaczone do wycinania trawy, której nie tnie kosiarka: wzdłuż nawierzchni, przy murkach, kamieniach, wysokich grządkach i innych utrudnieniach. Do takich nożyc można dokupić trzonek, dzięki któremu nie musimy się schylać, więc to znacznie ułatwia pracę. Naładowany akumulator pozwala zazwyczaj pracować około 30 min.
