Róże wielkokwiatowe
Jest to najliczniejsza grupa róż. Z krzewów wyrastają duże i pełne kwiaty, osadzone pojedynczo na łodydze. Większość z nich oprócz urodziwych kwiatów kusi także subtelnym zapachem. Wysokość roślin waha się od 50 do 120 cm. Odmiany wielkokwiatowe wymagają starannej pielęgnacji i zabezpieczenia na zimę. To odmiany najpiękniejsze i jednocześnie najbardziej wymagające w uprawie. Rośliny te należy sadzić w miejscach zacisznych i ciepłych. Nie wymagają podpór. Pora intensywnego kwitnienia przypada od czerwca do jesieni - krzewy kwitną wielokrotnie w ciągu roku. Róże wielkokwiatowe bardzo dobrze wyglądają w ogrodzie w długich alejach wielobarwnych krzewów różanych, wykorzystuje się je także na kwiat cięty.
Róże rabatowe
Grupa ta charakteryzuje się małym wzrostem, zwartym pokrojem, długowiecznością, wytrzymałością na niskie temperatury oraz niewielkimi wymaganiami glebowymi. Krzewy rabatowe kwitną obficie od maja do późnej jesieni, wytwarzając od kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu kwiatów średniej wielkości na jednym pędzie. Jedyną wadą tej odmiany jest niestety nikły zapach kwiatów lub jego brak. Róże te można stosować na rabaty, niskie żywopłoty oraz do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.
Róże miniaturowe
Odmiana ta nazywana jest również różami karłowymi. Grupa ta pochodzi od miniaturowej odmiany róży chińskiej(Rosa chinensis 'Minima'). Są to zminiaturyzowane odpowiedniki krzewów wielko i wielokwiatowych. To niewielkie, odporne krzewy kwitnące cały sezon. Są łatwe w uprawie i odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne. Róże miniaturowe znajdują zastosowanie przy obsadzaniu niskich rabatek, ogródków skalnych, i doniczek.
Róże parkowe
Należą tu róże silnie rosnące, o sztywnych, prostych, czasami przewieszających się pędach. Są to pokaźne, obficie kwitnące krzewy. Grupa wyróżnia się silnym wzrostem, szerokim pokrojem, odpornością na niskie temperatury oraz choroby. Szczególnie duże okazy wymagają podpór. Większość odmian z tej grupy wytwarza kwiaty przez cały sezon. W zależności od gatunku lub odmiany kwitną raz w sezonie lub powtarzają kwitnienie. Róże parkowe doskonałe nadają się do nasadzeń pojedynczych, na pergole i nieformowane żywopłoty.
Róże okrywowe
Jest to odmiana róż o bardzo długich pędach, nisko ścielących się po ziemi. Skłonność do płożenia, w połączeniu z silnym krzewieniem i obfitością kwiatów sprawia, że róże okrywowe bardzo szybko pokrywają ziemię barwnym kobiercem. Są również bardzo wytrzymałe na złe warunki i mają niewielkie wymagania. Są odporne na choroby grzybowe oraz niskie temperatury. Róże okrywowe sprawdzają się na rabatach, skarpach, skalnikach jak również do uprawy doniczkowej.
Róże angielskie
To stosunkowo nowa grupa róż. Powstała w wyniku skrzyżowania starych odmian róż z nowymi. Powstały róże, które po starych odmianach odziedziczyły pełne, pachnące kwiaty, a po nowych - ciekawe pastelowe kolory, dużą odporność na choroby oraz powtarzalność kwitnienia. Odmiany te tworzą malownicze krzewy o zdrowych gęsto rozmieszczonych liściach. Kwiaty duże, delikatne nawiązujące do historycznych „romantycznych” wzorców. Przekwitając choć zmieniają barwę nie tracą urody.
Róże pnące