Materiały do murowania
Wiodącym budulcem jest ceramika. Cegła pełna została wyparta przez lżejsze i cieplejsze pustaki, głownie z ceramiki poryzowanej. Większość z nich ma po bokach zamki (pióra i wpust), co ułatwia murowanie. Od niedawna popularne są pustaki, których otwory wypełnione są materiałem termoizolacyjnym. Kolejnym często stosowanym jest beton komórkowy powstający z cementu i piasku. Produkowane z niego bloczki pełne wykorzystywane są do budowy ścian nośnych, płytki służą do wznoszenia ścianek działowych. Swoich zwolenników maja silikaty, czyli popularne białe bloczki cementowo-wapienne. Są zimniejsze i cięższe od betonu komórkowego. Zaletą natomiast jest twardość, dobre parametry akustyczne i wysoka akumulacyjność cieplna. Beton, którego wypełniaczem zamiast żwiru są granulki keramzytowe to keramzytobeton. Z tego materiału wytwarza się pustaki i bloczki z wypełnieniem styropianowym. To budulec lekki o dobrej termoizolacji. Chropowata powierzchnia elementów zwiększa przyczepność tynku.
Czy można jednoznacznie wskazać produkt najlepszy? Jest to trudne gdyż wszystkie materiały są dobre i mają po swojej stronie zarówno zwolenników jak i przeciwników. Popierający ceramikę wskazują, że to materiał naturalny, bo powstaje z gliny. Ma super izolacyjność akustyczną. Ściany ceramiczne trochę lepiej akumulują ciepło, dzięki temu są cieplejsze w dotyku. Ceramika ma również wyższą wytrzymałość na ściskanie. Ci, którzy popierają beton komórkowy, wskazują, że to budulec nieco tańszy i łatwiejszy w obróbce. Jest lekki i wygodny w przenoszeniu. Można go przycinać zwykła piłą, a wiercenie otworów nie wymaga nawet włączenia udaru. Bruzdy do układania izolacji w ścianach z betonu da się wykonać narzędziami ręcznymi. Zaletą jest też to, że nawet w przypadku pewnej nierówności ścian, łatwo ją wyrównujemy szlifując bloczki. Silikaty są trudne w obróbce, dlatego koszt murowania w przypadku tego materiału wzrasta. Natomiast projektanci wskazują na ich solidność. To materiał masywny i twardy, który deklasuje inne pod względem izolacji akustycznej. Jest to dobry akumulator ciepła, gdy się nagrzeje bardzo długo utrzymuje ciepło. Nie są natomiast budulcem na ściany jednowarstwowe. Silikaty powstają wyłącznie z naturalnych składników. Dodatek wapna wpływa na większa odporność tego budulca na pleśnie i glony.
Najcieplejsze mury
Ciepło muru określa współczynnik U, im wyższy, tym gorsza izolacyjność. Na jego wartość ma wypływ budulec i zaprawa użyta do murowania. Nie bez znaczenia jest też staranność i fachowość murowania, ciepło ucieka nawet przez najmniejszą szczelinę czy zbyt cienką otulinę. Izolacyjność termiczna ma kluczowe znaczenie w przypadku budowy murów jednowarstwowych. W przypadku dwuwarstwowej ściany, czyli takiej pokrywanej zewnętrznym ociepleniem, ważniejsza jest zastosowana termoizolacja.
Za budową ścian jednowarstwowych przemawiają te argumenty. Budowa trwa krócej, unikamy błędów podczas ocieplania, łatwiej wykańczamy ściany zewnętrzne w dowolny sposób.
Ściany dwuwarstwowe tworzy mur nośny i warstwa ociepleniowo-elewacyjna. Warstwę nośną można murować z dowolnego materiału. Ściany dwuwarstwowe są ekonomiczne, bowiem można zastosować najtańsze pustaki lub bloczki. Pożądaną izolacyjność uzyskujemy dobierając odpowiedni rodzaj i grubość ocieplenia. Materiał termoizolacyjny jest tańszy od ściennego można, więc dać go więcej.
Jaka zaprawa
Zaprawa zapewnia właściwą nośność i sztywność. Dobiera się ją w zależności od rodzaju budulca lub typu ściany. Do ścian jednowarstwowych stosuje się specjalny rodzaj zaprawy ciepłochłonnej. Z takiej zaprawy wykonuje się spoiny o grubości ok. 1-2 cm. Nie należy jej stosować do fundamentów, ścian w piwnicach i znajdujących się do 0,5 m ponad poziomem terenu. Nie nadaje się również do murowania przewodów wentylacyjnych i dymowych.
Zaprawa cienkowarstwowa (klejowa) o grubości 1-3 mm, ogranicza straty ciepła. Spoina taka poprawia wytrzymałość ścian. Pustaki z ceramiki można murować na zaprawę w postaci pianki poliuretanowej .Zaprawa klejowa i zaprawa pianowa przeznaczone są do elementów łączonych na pióro i wpust, które murujemy bez spoin pionowych. Ściany wielowarstwowe murujemy na dowolną zaprawę, najczęściej na tradycyjną cementowo-wapienną.
