Tynk japoński (zwany bawełnianym)
Zaliczany do najefektowniejszych tynków ozdobnych. Łączy w sobie zalety tapety i tynku tradycyjnego. W skład jego wchodzi: bawełna, włókna celulozowe, jedwab, włókna mineralne, barwnik i ewentualne dodatki ozdobne. Dostępny w postaci suchego proszku, który wyrabiamy z odpowiednią ilością wody. Jego nakładanie nie wymaga specjalnych umiejętności. Możemy uzyskać jednolitą gładką powłokę, ale ciekawe wzory otrzymamy przy użyciu stempli i wałka ze średnim włosiem. W przypadku pomieszczeń wilgotnych (łazienka, kuchnia) zabezpieczamy tynk warstwą bezbarwnego lakieru akrylowego.
Tynk zacierany
Jego użycie podkreśla styl domu, możemy uzyskać efekt wnętrza wyłożonego marmurem, kamieniem, piaskowcem czy betonem. Specjalna technika zacierania i barwienia daje takie możliwości. Pierwszym podłożem na ścianie powinien być tynk cementowo-wapienny lub gipsowy. Potem nakładamy warstwę dekoracyjną, czyli zaprawę, do której dodano wosk, pył marmurowy lub spoiwo akrylowe. W reprezentacyjnych, klasycznych pomieszczeniach, szczególnie prezentuje się stiuk wenecki, dający wrażenie gładkiego marmuru z widocznymi charakterystycznymi żyłkami.
Tynk strukturalny
To najbardziej uniwersalny rodzaj tynku dekoracyjnego. Możemy stosować go na każdej powierzchni, otrzymując oryginalną fakturę (baranek, kornik, natrysk itd.), pokrywając całe ściany, bądź tylko wyeksponowany fragment. Najlepiej prezentuje się w dużych, dobrze doświetlonych przestrzeniach. Strukturę możemy układać na powierzchniach z betonu, gipsu oraz drewna. Możemy ją zastosować zarówno na nowych jak i na starych ścianach. Tynk strukturalny bardzo dobrze maskuje nierówności i jest bardzo odporny na uszkodzenia i wilgoć. Świetnie sprawdza się w holach, przedpokojach, werandach w kuchniach i łazienkach. Nakładanie tynku wymaga pewnej wprawy, ważne jest tu dobre zabezpieczenie okien, podłogi, drzwi przed przystąpieniem do prac. Ta masa tynkarska może pozostawić trwały ślad, bo jest trudna do usunięcia. Odpowiednią fakturę nadajemy za pomocą wałków, pacy, gąbki, stempli, grzebieni itd.- trzeba ją uzyskać zanim masa zacznie twardnieć. Tynk może być barwiony przez producenta, albo przeznaczony do samodzielnego malowania. Nałożenie jednego koloru nie jest kłopotliwe. Gdy chcemy uzyskać efekt dwubarwny, pierwszą warstwę koloru nanosimy pędzlem lub gąbką, aby pokryć wszystkie wgłębienia i wypukłości. Czekamy do całkowitego wyschnięcia i drugi kolor nanosimy wałkiem z cienkim włosiem. Mniejsza ilość farby na wałku to mniejsze ryzyko powstania zacieków.
Tynk mozaikowy (kamyczkowy)
To nowoczesna powłoka składająca się z drobnego barwnego kruszywa zatopionego w masie żywicznej. Często stosowany jest, jako zamiennik drogiego kamienia. Nie stosujemy go na ściany kruche i nieoczyszczone, wiąże się to z szybkim powstawaniem trudnych do usunięcia pęknięć. Tynk jest elastyczny, odporny na uszkodzenia, zmywalny. Najlepiej współgra z ceramiką i kamieniem, więc bardzo dobrze sprawdza się w kuchniach i łazienkach.
