Charakterystyka stylu
Biedermeier to określenie stylu panującego przede wszystkim w sztukach użytkowych, ale także w malarstwie i literaturze. Datowany jest na lata 1815-48. W tym okresie znacznie wzrosła rola mieszczaństwa, zabiegającego o komfort codziennego życia, nowoczesne i funkcjonalne wyposażenie domu. Biedermeier to styl życia, przeciwstawiony wyszukanej sztuce arystokracji, wyrażał dążenie do prosty. Przytulny i wygodny, czyli do życia bez blichtru. Twórcy skupili się głownie na wyposażeniu wnętrz.
Meble biedermeier
To przykład znakomitego, solidnego rzemiosła Zachwycają precyzją i solidnością wykonania. Najważniejszymi cechami projektowanych wtedy mebli była trwałość i komfort. To w tym czasie wymyślono sprężyny do tapicerowanych foteli i kanap, które zapewniały wygodny odpoczynek.
Meble były stosunkowo niewielkie, tak by mieściły się w mieszczańskich wnętrzach. Miały stabilną konstrukcję, tak by mogły służyć wielu pokoleniom. Sprzęty charakteryzowała symetryczna budowa, znacznie uproszczone wzornictwo (w porównaniu do inspirującego klasycyzmu). Wykonywano je przeważnie
z europejskich gatunków drewna: klonu, orzecha, jesionu, brzozy, z różnych drzew owocowych oraz z importowanego mahoniu. Naturalny rysunek słojów drewna był najważniejszą, obok elegancji formy, ozdobą mebli. Bardziej wyszukane i kosztowniejsze dekorowano tzw. intarsją. To technika zdobienia polegająca na tworzeniu obrazu z innych gatunków drewna na powierzchni mebla. Wstawki były czasem podbarwiane, bejcowane lub podpalane. Jednym z najmodniejszych XIX w mebli był sekretarzyk, zajmował mało miejsca pełniąc rolę biurka, schowka na dokumenty i sejfu. Panie domu w czeluściach sekretarzyka, jego szufladkach, przegródkach, schowkach mogły chować biżuterię i wszystkie inne drobiazgi.
Szczególnie popularne w tym czasie były również wszelkie odmiany stolików okolicznościowych – osobnych do np. gry w karty i w szachy, do robótek ręcznych (tzw. niciarki). Było to związane ze skupieniem się w domu życia rodzinnego oraz towarzyskiego. Wspólnych spotkań, muzykowania, gier, zabaw i robótek ręcznych. Surowe kształty mebli najpierw uległy przekształceniom, nabierając więcej lekkości i ornamentyki, a potem zostały wyparte przez neorokokowe formy stylu Ludwika.
Wnętrze mieszczańskie
Pomieszczenia wyróżniała jasna, pogodna kolorystyka. Dominowały ciepłe odcienie żółtego oraz delikatne błękity i zielenie.
Na tkaninach, tapetach i dekoracjach królowały motywy roślinne, wielobarwne kwiaty i zielone girlandy. Na tapicerkach tych ozdób raczej nie stosowano, w dobrym guście były obicia w dyskretne pasy w jednej barwie, ale o różnym połysku lub w dwóch harmonizujących ze sobą kolorach.
Stosowano dużo tkanin: zasłony, obrusy, serwety, dywany, dodawały przytulności. Okna ozdabiały lekkie, fantazyjnie upinane firanki. Wnętrza dekorowano naczyniami z bukietami żywych lub sztucznych kwiatów. Natomiast na półkach w tzw. serwantkach (kredensach) ustawiano kolekcje porcelany, figurki, bibeloty i wszelkiego rodzaju pamiątki. Dużą uwagę przywiązywano do dekorowania ścian, starając się zachować symetrię w rozmieszczeniu obrazów, grafik i fotografii na ścianach. Malowidła z dużą dokładnością i wiernością realizmowi przedstawiały motywy przyrodnicze, portrety i scenki rodzajowe.
Powrót na salony
Biedermeier jest bardzo demokratyczny – nie ma szczególnych wymagań co do wielkości i wysokości pomieszczeń, kształtu drzwi i okien itp. Ważniejsza jest równowaga proporcji, miękkie formy i spokojna kolorystyka.
Dziś jest wielu klientów zainteresowanych tą modą. W sterylnych apartamentach wykańczanych szkłem, stalą i marmurem bardzo dobrze prezentują się stylowe i wygodne meble. Ich oszczędna forma współgra z nowoczesnością. Ponadto kilka elementów dekoracyjnych: akwarele, statuetki, upominki. Aksamitne zasłony na oknach i dekoracje kwiatowe ( nawiasem mówiąc ta era stylu przyniosła również modę na specjalne stojaki i skrzynki na kwiaty) tworzą integralną całość. W podobnym klimacie tworzy się wiele hoteli, restauracji, kawiarni. W tych wnętrzach zawsze czujemy komfort i każde pomieszczenie kojarzy się zacisznie domowo.
