By uniknąć tego typu problemów, warto dołożyć starań, aby instalacja kanalizacyjna była poprawna. Powinna być wykonana przez doświadczonych hydraulików, zgodnie z wcześniejszym projektem, który określa średnice rur, ich długość, przebieg oraz spadki, jak również rodzaj materiałów użytych do prac.
Podejścia kanalizacyjne
Spadek, długość i sposób przeprowadzenia podejść kanalizacyjnych jest ściśle powiązany z rozmieszczeniem przyborów sanitarnych w poszczególnych pomieszczeniach. Czasami błędnie, mamy większe oczekiwania w kwestii zaplanowania wymarzonego układu urządzeń niż liczymy się ze sprawnością instalacji. Konieczne jest przestrzeganie ustalonych norm i zasad, aby zapobiegać awariom. Instalacja działa najsprawniej, gdy odcinki rur łączące urządzenia z pionami są możliwie krótkie. Pojedyncze podejście nie powinno być dłuższe niż 3m, w przeciwnym razie należy zamontować na nim dodatkową wentylację oraz rewizję (kształtka z klapką umożliwiającą dostęp do wnętrza przewodu). W podejściach niewiele dłuższych niż 3m wystarczy zamontowanie na końcu syfonu z zaworem napowietrzającym lub sam zawór. Brodziki i wanny, których syfony powinny być jak najbliżej posadzki lub w podłodze umieszczamy jak najbliżej pionu. Podejście do miski WC powinno być możliwie krótkie (do 2m) i odbierać ścieki tylko od danego urządzenia.
Syfony
Syfon to odpowiednio wygięty odcinek rury, lub gotowy element. Do każdego urządzenia sanitarnego instalujemy osobny. Montuje się go pomiędzy otworem odpływu a rurą podejścia. W syfonie musi ciągle znajdować się woda, która działa jak korek oddzielający instalacje od urządzenia. Na skutek niepoprawnego zaprojektowania lub wykonania instalacji podczas przepływu dużej ilości ścieków przez sąsiadujące podejścia w rurach powstaje podciśnienie wysysające wodę z syfonu, to jedna z przyczyn brzydkich zapachów wydobywających się z kanalizacji.
W przypadku syfonów do natrysków, bardzo ważna jest ich przepustowość. Która powinna być dobrana do wydajności baterii, by podczas kąpieli woda była w stanie szybko odpłynąć i nie zalewała łazienki.
Średnice rur
Aby zanieczyszczenia mogły sprawnie przepływać wyłącznie za sprawą siły grawitacji (pod wpływem własnego ciężaru) średnice rur muszą być dobrze dobrane względem przewidywanej ilości i rodzaju odprowadzanych ścieków. Najmniejszą średnicę mają rury bezpośredniego połączenia z syfonem umywalki, pisuaru, bidetu. Większą średnicę mają podejścia od wanny, brodzików i zlewozmywaków. Do wspólnego podejścia mogą być podłączone umywalki, zlewy, bidety, wanny, brodziki, pralki i zmywarki. WC powinno zawsze mieć osobne podejście. Piony powinny mieć średnicę, co najmniej taką jak największa średnica zastosowanego podejścia.
Nieszczelność instalacji kanalizacyjnej
Staranność połączenia wszystkich elementów instalacji jest gwarancją szczelności systemu. Do budowy kanalizacji najlepiej używać rur i złączy jednego producenta, wtedy rodzaje materiału, grubości, typy uszczelek będą doskonale do siebie pasowały. W przypadku konieczności cięcia, rury nie przycinamy nigdy od strony kielicha. Odmierzony fragment należy przycinać w płaszczyźnie prostopadłej do osi rury, za pomocą ręcznej piłki do drewna lub specjalnego noża tnącego. Po przycięciu krawędź powinna być dobrze oszlifowana i sfazowana, aby ostre pozostałości nie uszkadzały uszczelki. Liczba kształtek powinna być ograniczona, im mniej połączeń, tym mniejsze niebezpieczeństwo nieszczelności. Tworzywo PCV, z którego robi się rury nie tłumi dźwięków, aby wyciszyć odgłosy przepływu ścieków, można zastosować izolację z wełny mineralnej i obudowy płytą GK. Można też zakupić droższe rury i kształtki niskoszumowe.
Spadki i kąty
Poziome przewody układa się ze spadkiem w kierunku przepływu ścieków – nie mniejszym niż 2 nie większym niż 15% (zbytnie nachylenie – gwałtowny przepływ). Za małe spadki są przyczyną odkładania się grubszych zanieczyszczeń na wewnętrznych ściankach rur, co prowadzi do powstawania zatorów. Podejścia włącza się do pionów pod kątem przekraczającym 45 stopni, kierunek prowadzenia poziomych przewodów zmienia się łagodnie to znaczy pod kątem mniejszym niż 90 stopni. Wtedy opory przepływu są mniejsze i w razie potrzeby łatwiej wykonać czyszczenie za pomocą spirali hydraulicznej. Piony kanalizacyjne powinny być wyprowadzone ponad dach i zakończone wywiewką, dopuszcza się wspólną wentylację dla kilku pionów. W ostateczności zamiast wyprowadzać pion na dach, można na jego końcu w miejscu nad najwyżej zainstalowanym urządzeniem sanitarnym zamontować zawór napowietrzający.
Wentylacja szamba
Brzydki zapach, dwutlenek węgla i gazy toksyczne mogą rozprzestrzeniać się w pobliżu zbiornika, który ma złą wentylację. Groźniejsze jest to, ze w wyniku ciśnienia wytworzonego szambie, ścieki nie będą mogły do niego swobodnie wpływać. Zbiornik musi mieć zainstalowany nawiew i wywiew.
Udrażnianie kanalizacji
Nawet najlepiej wykonana instalacja, będzie się zatykać jeśli dopuścimy się niewłaściwego korzystania z niej. Dlatego nie wrzucamy do kanalizacji dużych resztek z pożywienia, tłuszczu, odpadów stałych, gruzu, piasku itp. Co jakiś czas dokonujemy domowego oczyszczenia za pomocą dostępnych środków chemicznych. Tylko unikajmy tych bardzo agresywnych (niszczą rury) i w postaci granulatów, które czasami kamienieją i czopują przepływy. Gdy dojdzie do zatkania, korzystamy z przepychaczki (drążek z gumowym kielichem) lub oczyszczamy syfon, który rozkręcamy, podstawiamy pod niego naczynie gdzie spłynie woda z zanieczyszczeniami, płuczemy syfon i dokręcamy ponownie. Do starszych instalacji żeliwnych i do poważnych zatorów, których nie udało się usunąć ani środkami chemicznymi ani przepychaczką najlepiej wezwać hydraulika.
